• Fizyka- wymagania programowe

        • W kolumnie „wymagania podstawowe” opisano wymagania na ocenę dopuszczającą i dostateczną, a w kolumnie „wymagania ponadpodstawowe” opisano wymagania na oceną dobrą i bardzo dobrą.

          Na każdym poziomie obowiązują także zagadnienia z poziomów niższych.

          W ostatniej kolumnie podano, zgodnie z oznaczeniami przyjętymi w Podstawie programowej: cyframi arabskimi numery zagadnień określonych w części „Treści nauczania – wymagania szczegółowe” oraz cyframi rzymskimi – numery zagadnień określonych w części „Cele kształcenia – wymagania ogólne”. Wymagania ogólne będą też realizowane podczas innych lekcji.

           


           

          Zagadnienie

           

          Poziom

           

           

          Numer zagadnienia z Podstawy programowej

           

          podstawowy

           

          Uczeń:

           

          ponadpodstawowy

           

          Uczeń:

           

          ASTRONOMIA I GRAWITACJA

           

          Z daleka i z bliska

           

          – porównuje rozmiary i odległości we Wszechświecie (galaktyki, gwiazdy, planety, ciała makroskopowe, organizmy, cząsteczki, atomy, jądra atomowe)

          – posługuje się jednostką odległości „rok świetlny”

          – rozwiązuje zadania związane z przedstawianiem obiektów bardzo dużych i bardzo małych w odpowiedniej skali

          1.11; 3.1

          Układ Słoneczny

          – opisuje miejsce Ziemi w Układzie Słonecznym

          – wymienia nazwy i podstawowe własności przynajmniej trzech innych planet

          – wie, że wokół niektórych innych planet też krążą księżyce, a wokół niektórych gwiazd – planety

          – wyjaśnia obserwowany na niebie ruch planet wśród gwiazd jako złożenie ruchów obiegowych: Ziemi i obserwowanej planety

          – wymienia inne obiekty Układu Słonecznego: planetoidy, planety karłowate i komety

          – opisuje budowę planet, dzieląc je na planety skaliste i gazowe olbrzymy

          – porównuje wielkość i inne właściwości planet

          – odszukuje i analizuje informacje na temat aktualnych poszukiwań życia poza Ziemią

          – odróżnia pojęcia „życie pozaziemskie” i „cywilizacja pozaziemska”

           – stosuje pojęcia „teoria geocentryczna” i „teoria heliocentryczna”

          1. 7

          Księżyc

          – wyjaśnia, dlaczego zawsze widzimy tę samą stronę Księżyca

          – opisuje następstwo faz Księżyca

          – opisuje warunki panujące na Księżycu

          – wyjaśnia mechanizm powstawania faz Księżyca

          – wyjaśnia mechanizm powstawania zaćmień Słońca i Księżyca

           

           – wie, w której fazie Księżyca możemy obserwować zaćmienie Słońca, a w której Księżyca, i dlaczego nie następują one w każdej pełni i w każdym nowiu

          – wyjaśnia, dlaczego typowy mieszkaniec Ziemi częściej obserwuje zaćmienia Księżyca niż zaćmienia Słońca

          1. 8

          Gwiazdy i galaktyki

          – wyjaśnia, na czym polega zjawisko paralaksy

          – wie, że Słońce jest jedną z gwiazd, a Galaktyka (Droga Mleczna) – jedną z wielu galaktyk we Wszechświecie

          – wie, że gwiazdy świecą własnym światłem

          – przedstawia za pomocą rysunku zasadę wyznaczania odległości za pomocą paralaks geo- i heliocentrycznej

          – oblicza odległość do gwiazdy (w parsekach) na podstawie jej kąta paralaksy

          – posługuje się jednostkami: parsek, rok świetlny, jednostka astronomiczna

          – wyjaśnia, dlaczego Galaktyka widziana jest z Ziemi w postaci smugi na nocnym niebie

          1. 9

          Ruch krzywoliniowy

          – przedstawia na rysunku wektor prędkości w ruchu prostoliniowym i krzywoliniowym

          – opisuje ruch po okręgu, używając pojęć: „okres”, „częstotliwość”, „prędkość w ruchu po okręgu”

          – wykonuje doświadczenia wykazujące, że prędkość w ruchu krzywoliniowym skierowana jest stycznie do toru

          – rozwiązuje proste zadania, wylicza okres, częstotliwość, prędkość w ruchu po okręgu

          1. 1

          Siła dośrodkowa

          – zaznacza na rysunku kierunek i zwrot siły dośrodkowej

          – wyjaśnia, jaka siła pełni funkcję siły dośrodkowej w różnych zjawiskach

          – oblicza siłę dośrodkową

          – korzystając ze wzoru na siłę dośrodkową, oblicza każdą z występujących w tym wzorze wielkości

           

          1. 2

          Grawitacja

          – omawia zjawisko wzajemnego przyciągania się ciał za pomocą siły grawitacji

          – opisuje, jak siła grawitacji zależy od masy ciał i ich odległości

          – wyjaśnia, dlaczego w praktyce nie obserwujemy oddziaływań grawitacyjnych między ciałami innymi niż ciała niebieskie

          – oblicza siłę grawitacji działającą między dwoma ciałami o danych masach i znajdujących się w różnej odległości od siebie

          – korzystając ze wzoru na siłę grawitacji, oblicza każdą z występujących w tym wzorze wielkości

          – opisuje doświadczenie Cavendisha

          1. 3

          Siła grawitacji jako siła dośrodkowa

          – wyjaśnia zależność pomiędzy siłą grawitacji i krzywoliniowym ruchem ciał niebieskich

          – opisuje działanie siły grawitacji jako siły dośrodkowej przez analogię z siłami mechanicznymi

          – wyjaśnia wpływ grawitacji na ruch ciał w układzie podwójnym

          1. 5

          Loty kosmiczne

          – podaje ogólne informacje na temat lotów kosmicznych

          – wymienia przynajmniej niektóre zastosowania sztucznych satelitów

          – omawia zasadę poruszania się sztucznego satelity po orbicie okołoziemskiej

          – posługuje się pojęciem „pierwsza prędkość kosmiczna”

          – oblicza pierwszą prędkość kosmiczną dla różnych ciał niebieskich

          – oblicza prędkość satelity krążącego na danej wysokości

          1. 6

          Trzecie prawo Keplera

          – przedstawia na rysunku eliptyczną orbitę planety z uwzględnieniem położenia Słońca

          – wie, że okres obiegu planety jest jednoznacznie wyznaczony przez średnią odległość planety od Słońca

          – stosuje pojęcie „satelita geostacjonarny”

          – podaje III prawo Keplera

          – wyjaśnia, w jaki sposób możliwe jest zachowanie stałego położenia satelity względem powierzchni Ziemi

          – posługuje się III prawem Keplera w zadaniach obliczeniowych

          1. 6

          Ciężar i nieważkość

          – wyjaśnia, w jakich warunkach powstają przeciążenie, niedociążenie i nieważkość

          – wyjaśnia przyczynę nieważkości w statku kosmicznym

          – wyjaśnia zależność zmiany ciężaru i niezmienność masy podczas przeciążenia i niedociążęnia

          – rozwiązuje zadania obliczeniowe związane z przeciążeniem i niedociążeniem w układzie odniesienia poruszającym się z przyspieszeniem skierowanym w górę lub w dół

          1. 4

           

           

           

           

          FIZYKA ATOMOWA

           

          Efekt fotoelektryczny

          – opisuje przebieg doświadczenia, podczas którego można zaobserwować efekt fotoelektryczny

          – ocenia na podstawie podanej pracy wyjścia dla danego metalu oraz długości fali lub barwy padającego nań promieniowania, czy zajdzie efekt fotoelektryczny

          – posługuje się pojęciem fotonu oraz zależnością między jego energią i częstotliwością

          – opisuje widmo fal elektromagnetycznych, szeregując rodzaje występujących w nim fal zgodnie z niesioną przez nie energią

          – opisuje bilans energetyczny zjawiska fotoelektrycznego

          – wyjaśnia, dlaczego założenie o falowej naturze światła nie umożliwia wyjaśnienia efektu fotoelektrycznego

          – oblicza energię i prędkość elektronów wybitych z danego metalu przez promieniowanie o określonej częstotliwości

          2. 6;

          2. 4

          Promieniowanie ciał

          – wyjaśnia, że wszystkie ciała emitują promieniowanie

          – opisuje związek pomiędzy promieniowaniem emitowanym przez dane ciało oraz jego temperaturą

          – rozróżnia widmo ciągłe i widmo liniowe

          – podaje przykłady ciał emitujących widma ciągłe i widma liniowe

          – opisuje widmo wodoru

          – odróżnia widma absorpcyjne od emisyjnych i opisuje ich różnice

          2. 1

          Atom wodoru

          – podaje postulaty Bohra

          – stosuje zależność między promieniem n-tej orbity a promieniem pierwszej orbity w atomie wodoru

          – oblicza prędkość elektronu na danej orbicie

          – wyjaśnia, dlaczego wcześniejsze teorie nie wystarczały do opisania widma atomu wodoru

           

          2. 2

          Jak powstaje widmo wodoru

          – wykorzystuje postulaty Bohra i zasadę zachowania energii do opisu powstawania widma wodoru

          – oblicza energię i długość fali fotonu emitowanego podczas przejścia elektronu między określonymi orbitami

          – oblicza końcową prędkość elektronu poruszającego się po danej orbicie po pochłonięciu fotonu o podanej energii

          – ocenia obecną rolę teorii Bohra i podaje jej ograniczenia

          2. 3

          2. 5


           

           

           

          FIZYKA JĄDROWA

           

          Jądro atomowe

          – posługuje się pojęciami: „atom”, „pierwiastek chemiczny”, „jądro atomowe”, „izotop”, „liczba atomowa”, „liczba masowa”

          – podaje skład jądra atomowego na podstawie liczby atomowej i liczby masowej pierwiastka/izotopu

          – wymienia cząstki, z których są zbudowane atomy

          – wyjaśnia, dlaczego jądro atomowe się nie rozpada

          – wyjaśnia pojęcie „antymateria”

          3. 1

          Promieniowanie jądrowe

          – wymienia właściwości promieniowania alfa, beta (minus) i gamma

          – charakteryzuje wpływ promieniowania na organizmy żywe

          – wymienia i omawia sposoby powstawania promieniowania

          – wymienia przynajmniej niektóre zastosowania promieniowania

          – zna sposoby ochrony przed promieniowaniem

          – porównuje przenikliwość znanych rodzajów promieniowania

          – porównuje szkodliwość różnych źródeł promieniowania (znajomość jednostek dawek nie jest wymagana)

          – opisuje zasadę działania licznika Geigera–Müllera

          – jeśli to możliwe, wykonuje pomiary za pomocą licznika Geigera–Müllera

           

          3. 3;

          3. 6;

          3. 7;

          3. 8

          Reakcje jądrowe

          – odróżnia reakcje jądrowe od reakcji chemicznych

          – opisuje rozpad alfa, beta (wiadomości o neutrinach nie są wymagane) oraz sposób powstawania promieniowania gamma

          – opisuje reakcje jądrowe za pomocą symboli

          – do opisu reakcji jądrowych stosuje zasadę zachowania ładunku i zasadę zachowania liczby nukleonów

           

          3. 5

          Czas połowicznego rozpadu

          – posługuje się pojęciami „jądro stabilne” i „jądro niestabilne”

          – opisuje rozpad izotopu promieniotwórczego i posługuje się pojęciem „czas połowicznego rozpadu”

          – szkicuje wykres opisujący rozpad promieniotwórczy

          – wie, że istnieją izotopy o bardzo długim i bardzo krótkim czasie połowicznego rozpadu

          – rozwiązuje zadania obliczeniowe, w których czas jest wielokrotnością czasu połowicznego rozpadu

          – opisuje metodę datowania węglem C14

          – rozwiązuje zadania obliczeniowe metodą graficzną, korzystając z wykresu przedstawiającego zmniejszanie się liczby jąder izotopu promieniotwórczego w czasie

          1. 10;

          3. 4

          Energia jądrowa

          – podaje warunki zajścia reakcji łańcuchowej

          – opisuje mechanizm rozpadu promieniotwórczego i syntezy termojądrowej

          – wyjaśnia, jakie reakcje zachodzą w elektrowni jądrowej, reaktorze termojądrowym, gwiazdach oraz w bombach jądrowych i termojądrowych

          – wyjaśnia, dlaczego Słońce świeci

          – podaje przykłady zastosowań energii jądrowej

          – przedstawia trudności związane z kontrolowaniem fuzji termojądrowej

          – opisuje działanie elektrowni jądrowej

          – przytacza i ocenia argumenty za energetyką jądrową i przeciw niej

          3. 8;

          3. 9;

          3. 10

          Deficyt masy

          – wyjaśnia znaczenie wzoru E = mc2

          – posługuje się pojęciami: „deficyt masy”, „energia spoczynkowa”, „energia wiązania”

          – oblicza energię spoczynkową ciała o danej masie oraz deficyt masy podczas reakcji o danej energii

          – oblicza ilość energii wyzwolonej w podanych reakcjach jądrowych

          3. 2;

          3. 11

          Wszechświat

          – wie, że Wszechświat powstał kilkanaście miliardów lat temu w Wielkim Wybuchu i od tego czasu się rozszerza

          – wyjaśnia, skąd pochodzi większość pierwiastków, z których zbudowana jest materia wokół nas i nasze organizmy

          – wyjaśnia, że obiekty położone daleko oglądamy takimi, jakimi były w przeszłości

           

          – wyjaśnia, że proces rozszerzania Wszechświata przyspiesza i że dziś jeszcze nie wiemy, dlaczego się tak dzieje

           

          1. 12

          Fizyka-2ZP-plan_wynikowy.pdf

          Fizyka-3ZP-plan_wynikowy.pdf

    • Kontakty

      • XV Liceum Ogólnokształcące im. rtm. Witolda Pileckiego w Katowicach
      • 32 204 65 98 32 204 65 97
      • ul. Obroki 87 40-833 Katowice Poland
      • Przystanek: Osiedle Witosa II • dojazd autobusami linii: 51, 109, 138, 238, 675 - Przystanek usytuowany jest na skrzyżowaniu ulic Witosa i Obroki. Aby dojść do szkoły należy minąć skrzyżowanie i skręcić w lewo. Odległość: ~ 500 metrów. Czas marszu: ~ 5 minut. Przystanek: Obroki Dulęby • dojazd autobusami linii: 70, 115, 165 - Przystanek znajduje się najbliżej szkoły. Aby z tego przystanku trafić do naszej placówki należy udać się wzdłuż drogi. Odległość: ~ 80 metrów. Czas marszu: ~ 2 minuty.
  • Galeria zdjęć

      brak danych